کاش هنوز کودک بودیم، دنیایمان همانقدر کوچک و ساده بود، هیچ کارى را اشتباه نمیدانستیم .
عاشق بودیم، عاشق عروسک هایمان، بى هیچ چون و چرایى دوستشان داشتیم، ازشان مراقبت میکردیم و در تمام لحظه هاى تلخ و شیرینمان با آن ها درد و دل میکردیم، در آغوششان گریه میکردیم و در کنارشان میخندیدیم.
چه زیبا عاشق بودیم و چه زیبا بود دنیاى آن روزهایمان، لازم نبود براى دلتنگى هایمان به کسى جواب پس بدهیم.
اما حال چه؟
کاش هنوز هم میتوانستیم کودکانه عاشق شویم، کودکانه دلتنگ شویم و کودکانه زندگى کنیم.
