مینویسم بی تو
بدون حـُضور تــُو
بــآ دلــی تــَنهــآ
بــآ هــزآر آه
بـآ نگآهی بـُغض آلــود به این فـآصلــه
به ایـن شـَبهـآ به ایـن کآغـَذهآی بآطلـه
کآغـَذهآیی بـَرآی کشیـدَن لطـآفـَت نگـآهـَت
بـَرآی بیـآن مـَخمـَل رَنگ چشمآت
بدون تـــُو
ایـن وآژه ی دلتـَنگی چه معنـآی دلگیـری دآرَد
چه وُسعـَتی
چه رَنگ شـَبگیری دآرَد
بدون تــُو
سوگی دآرَد فـَضآی اُتـآقـَم
و از بـآ تـُو بودَن خیـآل میبآفـَم
اشک تـَمدید میشـَوَد در نگآهـَم
بدون تـُو آه بدون تـــُو.....
حـَسرَت چه جولـآنی میدَهـَد بـَرآی لـَحظه
دیــدآر...
چشمـَم چگونه میجوشـَد در ایـن سوی دیـوآر
مثل یک بیـمـآر
گـُذَر کـُنـَد ایـن زَمـآن طـَعنه ی تـَلخی است انگـآر
بدون تــُو قـصه نیست
حآل امشـَب و هـَر شب مـَن است
بدون تــُو
لـَحظه هآی بـآ تو بودَن بدون مثل نآم قـَشـَنگ تــُو
پـَرَستو وآر از خاطره ی آرآمشـَم کوچ میکـُنـَد
بدون تــُو...
آه که زَمآن بآ مَن انگآر گـُل یآ پوچ بآزی میکـُنَد
بدون تــُو حآل مـَن
امـآ....
پـُشت یک وآژه ی آه
مـَن تا هـَمیشه تنهآ
سآده کودَکآنه گریه میکـُنـَم