زن که باشی همه دیوانگی های عالم را بلدی؛



میتوانی زیر لب ترانه بخوانی و آشپزی کنی...



میتوانی جلوی آینه موهایت را شانه کنی و حس کنی نگاهش را..



میتوانی ساعتها به امید گره خوردن شالش دور گردنش ببافی



و در هر رج بوسه بکاری برای روزهای مبادا که کنارش نیستی...



زن که باشی باید صبور باشی،



مدارا کنی ،



و با همه ی بغضت لبخند بزنی...



زن که باشی...هزار بار هم که بگوید:دوستت دارد!!!



بازهم خواهی بپرسی:دوستم داری؟؟؟



و ته دلت همیشه خواهد لرزید...