تعادل روانی خودتون رو مثل یک ((بند باز ))این روزها حفظ کنید،اگر در حال اعتراض به موضوعات مختلف در جامعه هستید (که حق مسلم شماست و من هم اعتراض دارم)یادمون نره که این یه بخشی از زندگی این روزهای ماست  و قسمت مهم دیگری هم وجود داره که رشد شخصی شماست چه رشد درونی و چه بیرونی .

کار مهم و سخت در این أوصاف حفظ کردن تعادل روانیمان است.درست مانند یک بند باز،این که به بهانه به وجود آمدن بی تعهدی ها و بی مسئولیتی مسئولین ما دست از تلاش برای سأختن وً رشد برداریم و پناه به ناامیدی ببریم فقط اوضاع آینده مارا نابسامان تَر میکند،اگر تویی نباشی که امید به زندگی داشته باشی ،اگر منی نباشم که امید به بهبود اوضاع داشته باشد دیگر این سرزمین خشک و خالی خواهد شد...

#من_یک_معترض_در_حال_رشد_هستم یعنی همانقدر که به اعتراضاتم اهمیت میدهم به رشد فردی ام نیز اهمیت میدهم و به سمت ناامیدی نمیروم.

بسیاری از کتب بزرگی که ما از فیلسوفان وًانسانهای بزرگ میخوانیم در همین شرایط اقتصادی وًسیاسی نوشته شده اند،مانند هستی و نیستی از ژان پل سارتر،أنسان در جست و جوی معنی از فرانکل.

پس اگر جان داریم تلاش میکنیم وًدست از تلاش بر نمیداریم.